Na 60 jaar Akkermans, gaat de juwelier in Amsterdam-Noord sluiten. De zussen Akkermans gaan met vroegpensioen en genieten van het goede leven. Op dit moment is de familie nog druk bezig met de overname van de zaak.

60 jaar Juwelier Akkermans, 1964 – 2024  

Door Anja en Annemieke Akkermans 
 
NOORD – Het is allemaal begonnen in 1964. De familie Akkermans woonde in een bovenwoning aan de Purmerweg. Er was nog een klein kamertje over. Voor Jaap Akkermans, hij werkte als horlogemaker in Amsterdam centrum, het teken dat zijn droom – een eigen winkel met horloges en klokken – misschien wel te verwezenlijken was.  

Amsterdam Noord groeide enorm in die tijd. Er werden veel huizen gebouwd. Hele wijken kwamen erbij en scholen, een winkelcentrum, een ziekenhuis. Heel veel nieuwe bewoners. “Die hadden natuurlijk allemaal een horloge nodig en een klok” weten Anja en Annemieke Akkermans nog. “Want iedereen had toen een klok in de woonkamer hangen. Het kleine kamertje werd ingericht als winkeltje en groeide door met sieraden en horlogeverkoop . Je kon er komen via de keuken waar onze moeder stond te koken. Als het druk was, zaten de klanten op de trap te wachten.” 

De kinderen sliepen in een stapelbedje in het erkerkamertje aan de Purmerweg, waar nu de buitenklok hangt. Als kind gingen zij naar de kleuterschool de Dopheide, de lagere school Jan van Nassau en naar de Mavo Noord. “Echte noordelingen dus. We speelden verstoppertje en tikkertje op het grasveld naast de winkel.  We deden onze boodschappen bij ‘Griep” en haalden patat bij snackbar Goedkoop. “ 

In 1968 kwam de ruimte onder de woning leeg en kon vader Jaap deze erbij huren om er een echte juwelierszaak van te maken. Een enorme investering. Zijn broers en vader stonden garant, want het moest verbouwd worden en er werd een mooie collectie aangeschaft. “Onze moeder kon er vaak niet van slapen, maar Pa had er alle vertrouwen in en de zaak groeide gelukkig uit tot een goed lopend bedrijf. Wij werkten als kind vaak al mee door sieraden te poetsen en kleurige strikjes te maken als versiering op de verpakkingen van de sieradendoosjes” vertellen Anja en Annemieke. 

Laatstgenoemde leerde etaleren en administratie doen op de MDS en ging na haar schooltijd in de winkel werken.  Anja leerde op de vakschool in Amsterdam voor edelsmid en kon ook meteen aan de slag. De woonruimte werd ingericht als klokkenshowroom. Het gezin verhuisde naar Durgerdam. 

Annemiek nam een paar jaar later de winkel over met haar man Ron die helaas niet oud mocht worden. “In 1998 zijn wij als zussen met de winkel doorgegaan. Pa was daar erg trots op en werkte nog vele jaren mee door klokken te repareren. Er zijn in die jaren ook een aantal gewapende overvallen geweest. Vandaar dat er een dubbele deur is bij de ingang.”  

Als goudsmid vindt Anja het leuk om naast reparaties ook eigen ontwerpen te verkopen. Ze werkt graag met edelstenen. Veel kleurtjes en organische vormen. “Daar word je vrolijk van. Ook het omsmelten van eigen goud naar een mooi nieuw sieraad doen wij veel in opdracht. Je kan zo je eigen trouwringen laten maken van bijvoorbeeld oude gouden sieraden uit de familie.” 
De laatste jaren zijn vintage sieraden erg gewild. De zusters hebben een grote collectie 2e kans (2e hands) beschikbaar. “Vaak uit de jaren ‘60 en ‘70. Ringen en hangers die onze vader ooit nog verkocht heeft. Hoe leuk is dat!” 

Zoals zo vaak komt aan alle goede dingen een eind. Ook na 60 jaar juwelier Akkermans. Annemieke gaat met haar man Peter van de goede dingen in het leven genieten terwijl Anja met haar man Ruud gaat ‘emigreren’ naar Gorredijk in Friesland. Zij gaat daar workshops verzorgen in keramiek en glasfusen. “Maar ik blijf er ook bij goudsmeden hoor. Dat zit nu eenmaal in mijn bloed.”  

Op dit moment is de familie nog druk bezig met een overname van de zaak. De bedoeling is dat Juwelier Akkermans onder een andere naam en in een nieuw jasje zal doorgaan. Tot slot van dit verhaal willen Anja en Annemieke Akkermans en alle betrokkenen al hun klanten enorm bedanken voor 60 jaar vertrouwen in Juwelier Akkermans! 


Bovenstaande tekst verscheen op zaterdag 5 oktober in het Noord-Amsterdams Nieuwsblad.

Categories: Nieuws